خبرگزاری علت به نقل از فارس: غیرمنتظره‌ترین مدال کاروان ورزش ایران در المپیک ۲۰۲۰ توکیو، مدال طلایی بود که جواد فروغی ملی پوش تیراندازی کشورمان در ماده تپانچه ۱۰ متر مردان به دست آورد و اولین مدال و اولین طلای کاروان ایران در این دوره از رقابت‌ها را به دست آورد. این ورزشکار دهلرانی درباره افتخارآفرینی‌اش و اینکه به کسب مدال طلا فکر می‌کرده می‌گوید: من به خاطر حس کنجکاوی که همیشه همراهم بوده، سعی کردم اطلاعات خوبی از المپیک کسب کنم. آدرس دهکده بازی‌ها و موقعیت اش نسبت به شهر توکیو، آب و هوای توکیو، فاصله فرودگاه تا دهکده و فاصله تا سالن مسابقات را استخراج کرده بودم. بعد از آن به فکر شکل مدال‌ها افتادم و فهمیدم از چند سال پیش به مردم‌شان فراخوان داده بودند تا هر وسیله قدیمی که استفاده نمی‌کنند و دارای برد الکترونیکی است، مثل کامپیوتر، گوشی و لپ تاپ را تحویل دهند تا طلا و نقره و برنزی را که نیاز دارند  از آن استخراج کنند. کلیپش را دیدم که 70 درصد طلا و نقره مورد نیاز از همین اقلامی که گرفته بودند، استخراج کردند. وی ادامه می‌دهد: آمار تعداد مدال‌هایی که توزیع می‌شود را در آوردم. مدال طلا 538 گرم نقره بوده با روکشی از طلا که 6 گرم است و این مدال طلا یک هفته روی پروفایل من بود که مورد توجه رئیس فدراسیون تیراندازی هم قرار گرفت و آقای دادگر می‌گفت اینکه در یک سال مانده تا المپیک مدال طلا را هدف گرفته‌ای باعث خرسندی است، البته این کار من فقط برای المپیک نیست و برای خیلی از کارهایم جست‌و‌جو می‌کنم. آرامشم حاصل توکل به خدا و ذکرهایی است که می‌گویم فروغی درباره اطمینانی که به کسب مدال داشت و آرامش‌اش در زمان مسابقه هم صحبت کرد: «یک بخش از این موضوع به خصوصیات شخصی‌ام برمی‌گردد که اطرافیان می‌گویند، اما این طور نبود که استرسی نداشته باشم اما این آرامش مدیون توکلی است که سعی می‌کنم داشته باشم و ذکرهایی که می‌گویم. در المپیک‌های قبلی هیچ تیراندازی از ایران به فینال نرسیده بود و وقتی به فینال رسیدم حس کردم که انجام وظیفه شده و بار روی دوشم سبک‌تر شد و اگر هشتم هم می‌شدم رکورد محسوب می‌شد. وقتی هم که 5 تیر اول زده شد و صدرنشین شدم، آرامشم بیشتر شد و در 5 تیر دوم اختلاف من با حریفانم بیشتر شد و آرامش بیشتری پیدا کردم و هیجانم به‌صورت پلکانی تخلیه نشد. این طور نبود که در تیر آخر بفهمم که برنده شده‌ام.» اشک شوق نجمه خدمتی و خوشحالی هانیه رستمیان در زمان قهرمانی فروغی بسیار مورد توجه عکاسان قرار گرفت. او در این باره گفت: «ایرانی‌های کمی در زمان مسابقه در سالن بودند ولی هر چه رقبا را جا می‌گذاشتم صداهای بیشتری می‌شنیدم و حس می‌کردم خبرهایی هست و وقتی برگشتم دیدم بچه‌ها دارند خوشحالی می‌کنند و بعد هم تصاویرش را دیدم که هیجان زده شده بودند. خانم خدمتی زمانی که مدال طلایم را گرفتم به سرپرست ما گفته بود فروغی آنچنان کار بزرگی کرده که خودش هم متوجه آن نشده. شاید به خاطر این بود که آن هیجان را در صورت من نمی‌دید ولی واقعاً من هنوز به‌صورت کامل به ابعاد این مدالی که گرفتم، اشراف پیدا نکرده‌ام. خوشحالی مردم و همکاران را هنوز هم بازتابش را می‌بینم.» حس می‌کنم خدا می‌خواست در راند پنجم خود من را به خودم نشان دهد این مدال طلا، اولین نشان تیراندازی ایران در بازی‌های المپیک بود. ضمن اینکه فروغی با کسب امتیاز ۲۴۴٫۸ رکورد المپیک را نیز شکست. او همچنین با ۴۱ سال سن به‌عنوان مسن‌ترین ورزشکار و مسن‌ترین مدال‌آور تاریخ ورزش ایران در المپیک‌ها لقب گرفت. فروغی در این باره همچنین  نظر داد: «همه اینها لطف خدا بود و اگر کمک پرورگار نبود، این اتفاق نمی‌افتاد. چه بسا که در راند پنجم دور مقدماتی دچار افت شدید شدم و حس می‌کنم خدا می‌خواست خود من را به خودم نشان دهد و بگوید تو این هستی ولی بعد دستم را گرفت و گفت بیا با هم برویم وگرنه باید با فینال خداحافظی می‌کردم. آن موقع یک لحظه حس کرده باخته‌ام و حالا دارم توجیه می‌کنم و می‌گویم ببخشید تلاش خودم را کردم اما بعد با خودم گفتم تو که می‌خواهی ببازی. به جای پانزدهم شدن، نهم شو و انرژی مضاعفی گرفتم و با نمره 98 از 100 راند آخر را پشت سر گذاشتم و به‌عنوان نفر پنجم به فینال آمدم و در نهایت به قهرمانی رسیدم.» او درباره واکنش‌های مثبت و منفی که به مدال‌آوری‌اش شد، می‌گوید: «واکنش‌های مثبت که از همان داخل سالن شروع شد و خیلی از کشورها از همانجا من را تشویق می‌کردند و حتی رئیس فدراسیون امریکا به آقای دادگر حضوری تبریک گفت. چون مدال من با رکورد هم همراه بود. البته خودم تا وقتی کلمه OR که به معنای رکورد است متوجه نشدم که رکورد زده‌ام و ورزشکاران، داوران و پرسنل آنجا هم خیلی بابت این موضوع تبریک گفتند. وقتی گوشیم را دیدم، بالای 800 پیام تبریک داشتم و چند روز طول کشید که توانستم جواب محبت دوستان و خانواده را بدهم، هر چند که تبریکات هنوز هم ادامه دارد. فروغی ادامه می‌دهد: درباره بازتاب منفی هم برخی شیطنت‌هایی داشتند و طاقت خوشحالی مردم را نداشتند، بحث سوریه را باز کردند ولی یک ضربه زدند و 10 تا خوردند. البته این سؤال برای کمیته بین‌المللی المپیک هم ایجاد شد و فردایش توضیح خواستند که این بحث سوریه چیست؟ مسئولان کاروان هم گفتند که من در سوریه بوده‌ام ولی کارم پرستاری بوده و امدادگر بوده‌ام و تاریخچه شغلم هم همین را می‌گوید. من 13 سال سابقه کار در اورژانس داشتم و در اورژانس هم با زخمی، بیمار قلبی، دیابتی و بیمارهای دیگر مثل سوختگی یا برق گرفتگی سر و کار داریم و برای همین تجربیات من به کار می‌آمد. IOC هم با همان توضیحات قانع شد و دیگر تماسی بابت این موضوع نگرفت.» حاضرم طلایم را بدهم تا زجر مردم از کرونا از بین برود در حال حاضر بیماری کووید 19 اوج گرفته و بسیاری از مردم ایران و جهان با آن درگیر هستند. فروغی که پرستار است و گفته بود لباس کادر درمان  به ورزش اولویت دارد، درباره این موضوع هم به صحبت پرداخت: «من به لحاظ اینکه در این کار قدمت دارم و ارزش خدمت هم بیشتر است این حرف را زدم ولی کسی که قهرمان می‌شود، وجهه دیگری هم پیدا می‌کند و انتظاراتی هم از او دارند که باید تا جایی که می‌توانیم پاسخگوی آن باشیم. باید تلاش کنیم در مسابقات دیگر کم نگذاریم و بهتر ظاهر شویم.» او درباره اینکه حاضر است این مدال را بدهد تا کرونا از بین برود، گفت: «بله چرا که نه. حتی حاضرم 50 درصد از زجر مردم  از کرونا کمتر شود و مدال که هیچ کل عواید آن را هم بدهم و برود.» آیا می‌توان به طلای فروغی در المپیک پاریس هم امیدوار بود. او چنین پاسخ داد: «من حتی اگر فردای آن روز با حریفانم مسابقه می‌دادم، نمی‌توانستم قول بدهم، حتی در مسابقات لیگ کشور هم نمی‌توانم قول بدهم ولی به امید سلامت و حفظ تکنیک و تاکتیک و مسائل دیگر تلاش می‌کنیم در مسابقات بعدی هم موفق باشیم و در پاریس که هیچ در المپیک بعد از آن هم شرکت کنم.» منبع: روزنامه ایران